Lista wydarzeń
Sprawdź ofertę wydarzeń, wybierz tytuł lub przejdź do strony z kalendarzem
[A] Zakończenie Jubileuszowego 70. Sezonu Artystycznego 2024/2025
ANDRZEJ PIASECZNY, koncert na rzecz Dzieci z Dystrofią Mięśniową
KOPCIUSZEK ALBO TRYUMF DOBROCI, G. Rossini, opera
KOPCIUSZEK ALBO TRYUMF DOBROCI, G. Rossini, opera
KOPCIUSZEK ALBO TRYUMF DOBROCI, G. Rossini, opera
KOPCIUSZEK ALBO TRYUMF DOBROCI, G. Rossini, opera
KOPCIUSZEK ALBO TRYUMF DOBROCI, G. Rossini, opera
KOPCIUSZEK ALBO TRYUMF DOBROCI, G. Rossini, opera
KOPCIUSZEK ALBO TRYUMF DOBROCI, G. Rossini, opera
KOPCIUSZEK ALBO TRYUMF DOBROCI, G. Rossini, opera
KOPCIUSZEK ALBO TRYUMF DOBROCI, G. Rossini, opera – I PREMIERA
KOPCIUSZEK ALBO TRYUMF DOBROCI, G. Rossini, opera – II PREMIERA
NOC DZIADÓW, Oratorium inscenizowane
NOC DZIADÓW, Oratorium inscenizowane
NOC DZIADÓW, Oratorium inscenizowane
NOC DZIADÓW, Oratorium inscenizowane
NOC DZIADÓW, Oratorium inscenizowane – PREMIERA
PRZED KONKURSEM CHOPINOWSKIM
STOYANOV BALLET KIEV „Carmen & Bolero”, spektakl baletowy, Trzecia Scena
VESPER, G. Guthman, musical
VESPER, G. Guthman, musical
[A] Zakończenie Jubileuszowego 70. Sezonu Artystycznego 2024/2025
Orkiestra Opery i Filharmonii Podlaskiej
Mirosław Jacek Błaszczyk – dyrygent
Jakub Jakowicz – skrzypce
Program
A. Vivaldi – Cztery Pory Roku
L. van Beethoven – V Symfonia c-moll op. 67
*******
Opera i Filharmonia Podlaska dysponuje dodatkowymi miejscami dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Bilety na te miejsca można nabyć w kasie Opery. Więcej informacji https://www.oifp.eu/regulamin/ i pod nr tel. (85) 306 75 06 w godz. 8.00–16.00.
Mirosław Jacek Błaszczyk – dyrygent
Jakub Jakowicz – skrzypce
Program
A. Vivaldi – Cztery Pory Roku
L. van Beethoven – V Symfonia c-moll op. 67
*******
Opera i Filharmonia Podlaska dysponuje dodatkowymi miejscami dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Bilety na te miejsca można nabyć w kasie Opery. Więcej informacji https://www.oifp.eu/regulamin/ i pod nr tel. (85) 306 75 06 w godz. 8.00–16.00.
ANDRZEJ PIASECZNY, koncert na rzecz Dzieci z Dystrofią Mięśniową
Stowarzyszenie „Pro Salute” wychodząc naprzeciw potrzebom dzieci chorych na dystrofię mięśniową różnego typu, postanowiło zorganizować siódmą edycję Koncertu na rzecz Dzieci z Dystrofią Mięśniową, podopiecznych Kliniki Neurologii i Rehabilitacji Dziecięcej UMB. Koncert odbędzie się w dniu 09.09.2025 (wtorek) o godz. 19:00 na Dużej Scenie Opery i Filharmonii Podlaskiej – Europejskiego Centrum Sztuki im. Stanisława Moniuszki w Białymstoku przy ul. Odeskiej 1. Gwiazdą wieczoru będzie Andrzej Piaseczny.
Andrzej Piaseczny to jeden z najpopularniejszych polskich wokalistów, cieszący się niesłabnącą popularnością od wielu lat. Laureat nagród publiczności - m.in. Telekamery, SuperJedynek, Eska Music Awards, Bursztynowego Słowika oraz wielu złotych, platynowych i multiplatynowych płyt. Autor i wykonawca takich przebojów, jak „Imię deszczu”, „Niecierpliwi”, „Prawie do nieba”, „Chodź, przytul, przebacz”, „Rysowane Tobie”, czy „Śniadanie do łóżka”. Koncert Andrzeja Piasecznego to godzinne show, w trakcie którego usłyszymy największe przeboje Artysty z jego 30-letniej kariery muzycznej.
Dystrofie mięśniowe to grupa chorób mięśni uwarunkowanych genetycznie, charakteryzujących się nieodwracalnymi zmianami w mięśniach i tkance łącznej. W ich postępującym przebiegu dochodzi do osłabienia i zaniku mięśni, co w konsekwencji prowadzi do inwalidztwa.
W późniejszych stadiach choroby dochodzi także do uszkodzenia serca i niewydolności oddechowej.
Grupa naukowców pod kierownictwem prof. Wojciecha Kułaka z Kliniki Rehabilitacji Dziecięcej z Ośrodkiem Wczesnej Pomocy Dzieciom Upośledzonym "Dać Szansę” Uniwersytetu Medycznego
w Białymstoku od 12 lat, jako jedyni w Polsce, za pomocą eksperymentalnej terapii czynnikiem stymulującym kolonię granulocytów z powodzeniem umożliwiają dotkniętym tymi chorobami dzieci, usprawniać ich funkcjonowanie, a nawet zrobić pierwsze samodzielne kroki. Sukces badaczy odbił się echem w całym kraju i za granicą (w tym USA).
Koncert patronatem honorowym objęli: Prezydent Miasta Białegostoku, Wojewoda Podlaski oraz Marszałek Województwa Podlaskiego.
Patronat medialny: TVP3 Białystok, Polskie Radio Białystok, BiałystokOnline.pl, Kurier Poranny, Gazeta Współczesna, Nasze Miasto.
Partnerem strategicznym koncertu jest Województwo Podlaskie.
Wydarzenie jest dofinansowane z budżetu Miasta Białegostoku.
Sponsorzy: Metal-Technik, Iniekt-System, Kulesza Development, Agrotechnik Tafiły, Grube Media, Inter Druk, STF Ubezpieczenia, Hotel Hampton by Hilton Białystok.
*******
Opera i Filharmonia Podlaska dysponuje dodatkowymi miejscami dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Bilety na te miejsca można nabyć w kasie Opery. Więcej informacji https://www.oifp.eu/regulamin/ i pod nr tel. (85) 306 75 06 w godz. 8.00–16.00.
Andrzej Piaseczny to jeden z najpopularniejszych polskich wokalistów, cieszący się niesłabnącą popularnością od wielu lat. Laureat nagród publiczności - m.in. Telekamery, SuperJedynek, Eska Music Awards, Bursztynowego Słowika oraz wielu złotych, platynowych i multiplatynowych płyt. Autor i wykonawca takich przebojów, jak „Imię deszczu”, „Niecierpliwi”, „Prawie do nieba”, „Chodź, przytul, przebacz”, „Rysowane Tobie”, czy „Śniadanie do łóżka”. Koncert Andrzeja Piasecznego to godzinne show, w trakcie którego usłyszymy największe przeboje Artysty z jego 30-letniej kariery muzycznej.
Dystrofie mięśniowe to grupa chorób mięśni uwarunkowanych genetycznie, charakteryzujących się nieodwracalnymi zmianami w mięśniach i tkance łącznej. W ich postępującym przebiegu dochodzi do osłabienia i zaniku mięśni, co w konsekwencji prowadzi do inwalidztwa.
W późniejszych stadiach choroby dochodzi także do uszkodzenia serca i niewydolności oddechowej.
Grupa naukowców pod kierownictwem prof. Wojciecha Kułaka z Kliniki Rehabilitacji Dziecięcej z Ośrodkiem Wczesnej Pomocy Dzieciom Upośledzonym "Dać Szansę” Uniwersytetu Medycznego
w Białymstoku od 12 lat, jako jedyni w Polsce, za pomocą eksperymentalnej terapii czynnikiem stymulującym kolonię granulocytów z powodzeniem umożliwiają dotkniętym tymi chorobami dzieci, usprawniać ich funkcjonowanie, a nawet zrobić pierwsze samodzielne kroki. Sukces badaczy odbił się echem w całym kraju i za granicą (w tym USA).
Koncert patronatem honorowym objęli: Prezydent Miasta Białegostoku, Wojewoda Podlaski oraz Marszałek Województwa Podlaskiego.
Patronat medialny: TVP3 Białystok, Polskie Radio Białystok, BiałystokOnline.pl, Kurier Poranny, Gazeta Współczesna, Nasze Miasto.
Partnerem strategicznym koncertu jest Województwo Podlaskie.
Wydarzenie jest dofinansowane z budżetu Miasta Białegostoku.
Sponsorzy: Metal-Technik, Iniekt-System, Kulesza Development, Agrotechnik Tafiły, Grube Media, Inter Druk, STF Ubezpieczenia, Hotel Hampton by Hilton Białystok.
*******
Opera i Filharmonia Podlaska dysponuje dodatkowymi miejscami dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Bilety na te miejsca można nabyć w kasie Opery. Więcej informacji https://www.oifp.eu/regulamin/ i pod nr tel. (85) 306 75 06 w godz. 8.00–16.00.
KOPCIUSZEK ALBO TRYUMF DOBROCI, G. Rossini, opera
Ostatnia opera Gioachina Rossiniego, skomponowana w zaledwie 24 dni do libretta Jacopa Ferrettiego. Inspirowana baśnią Charlesa Perraulta, wersja bajki dla dorosłych i dzieci pozbawiona magicznych rekwizytów, wróżek i pantofelków, opowiada historię Angioliny - dziewczyny o czystym sercu, która mimo przeciwności i niesprawiedliwości otaczającego ją świata jest pełna dobroci i empatii.
W naszej inscenizacji akcja opery rozgrywa się w dwóch światach: w świecie codziennej rzeczywistości i w świecie marzeń Angioliny, tytułowego Kopciuszka. Codzienna rzeczywistość nawiązuje do powojennych lat 50. XX wieku. Utrzymana jest w czarno-białej kolorystyce. Świat marzeń jest światem „wycinanek” z kolorowych magazynów, wklejonych do osobistego pamiętnika Angioliny. Jest także kluczem inscenizacji i tworzy dramatyczno-komiczny miraż karuzeli ludzkiego życia. To właśnie w tej marzycielskiej przestrzeni rozgrywa się operowa baśń, pełna groteskowego humoru, żywiołowej muzyki i wokalnych fajerwerków charakterystycznych dla belcanta.
Bohaterowie grają życiowe role w teatralnym świecie pozorów - ojczym Magnifico śni o bogactwie, jego córki - o koronie, książę Ramiro występuje w przebraniu lokaja Dandiniego, a lokaj – w przebraniu księcia. Jedyną autentyczną postacią pozostaje Angiolina, która kierując się prawdziwym uczuciem opuszcza bal, zostawiając Ramirowi zamiast pantofelka symboliczną bransoletkę – znak wolności i niezależności.
Opera kończy się prostym, ale mocnym przesłaniem: prawda, dobro i przebaczenie mogą zatriumfować. A może to wszystko tylko sen? Reżyserka pozostawia widzom wybór.
W naszej inscenizacji akcja opery rozgrywa się w dwóch światach: w świecie codziennej rzeczywistości i w świecie marzeń Angioliny, tytułowego Kopciuszka. Codzienna rzeczywistość nawiązuje do powojennych lat 50. XX wieku. Utrzymana jest w czarno-białej kolorystyce. Świat marzeń jest światem „wycinanek” z kolorowych magazynów, wklejonych do osobistego pamiętnika Angioliny. Jest także kluczem inscenizacji i tworzy dramatyczno-komiczny miraż karuzeli ludzkiego życia. To właśnie w tej marzycielskiej przestrzeni rozgrywa się operowa baśń, pełna groteskowego humoru, żywiołowej muzyki i wokalnych fajerwerków charakterystycznych dla belcanta.
Bohaterowie grają życiowe role w teatralnym świecie pozorów - ojczym Magnifico śni o bogactwie, jego córki - o koronie, książę Ramiro występuje w przebraniu lokaja Dandiniego, a lokaj – w przebraniu księcia. Jedyną autentyczną postacią pozostaje Angiolina, która kierując się prawdziwym uczuciem opuszcza bal, zostawiając Ramirowi zamiast pantofelka symboliczną bransoletkę – znak wolności i niezależności.
Opera kończy się prostym, ale mocnym przesłaniem: prawda, dobro i przebaczenie mogą zatriumfować. A może to wszystko tylko sen? Reżyserka pozostawia widzom wybór.
KOPCIUSZEK ALBO TRYUMF DOBROCI, G. Rossini, opera
Ostatnia opera Gioachina Rossiniego, skomponowana w zaledwie 24 dni do libretta Jacopa Ferrettiego. Inspirowana baśnią Charlesa Perraulta, wersja bajki dla dorosłych i dzieci pozbawiona magicznych rekwizytów, wróżek i pantofelków, opowiada historię Angioliny - dziewczyny o czystym sercu, która mimo przeciwności i niesprawiedliwości otaczającego ją świata jest pełna dobroci i empatii.
W naszej inscenizacji akcja opery rozgrywa się w dwóch światach: w świecie codziennej rzeczywistości i w świecie marzeń Angioliny, tytułowego Kopciuszka. Codzienna rzeczywistość nawiązuje do powojennych lat 50. XX wieku. Utrzymana jest w czarno-białej kolorystyce. Świat marzeń jest światem „wycinanek” z kolorowych magazynów, wklejonych do osobistego pamiętnika Angioliny. Jest także kluczem inscenizacji i tworzy dramatyczno-komiczny miraż karuzeli ludzkiego życia. To właśnie w tej marzycielskiej przestrzeni rozgrywa się operowa baśń, pełna groteskowego humoru, żywiołowej muzyki i wokalnych fajerwerków charakterystycznych dla belcanta.
Bohaterowie grają życiowe role w teatralnym świecie pozorów - ojczym Magnifico śni o bogactwie, jego córki - o koronie, książę Ramiro występuje w przebraniu lokaja Dandiniego, a lokaj – w przebraniu księcia. Jedyną autentyczną postacią pozostaje Angiolina, która kierując się prawdziwym uczuciem opuszcza bal, zostawiając Ramirowi zamiast pantofelka symboliczną bransoletkę – znak wolności i niezależności.
Opera kończy się prostym, ale mocnym przesłaniem: prawda, dobro i przebaczenie mogą zatriumfować. A może to wszystko tylko sen? Reżyserka pozostawia widzom wybór.
W naszej inscenizacji akcja opery rozgrywa się w dwóch światach: w świecie codziennej rzeczywistości i w świecie marzeń Angioliny, tytułowego Kopciuszka. Codzienna rzeczywistość nawiązuje do powojennych lat 50. XX wieku. Utrzymana jest w czarno-białej kolorystyce. Świat marzeń jest światem „wycinanek” z kolorowych magazynów, wklejonych do osobistego pamiętnika Angioliny. Jest także kluczem inscenizacji i tworzy dramatyczno-komiczny miraż karuzeli ludzkiego życia. To właśnie w tej marzycielskiej przestrzeni rozgrywa się operowa baśń, pełna groteskowego humoru, żywiołowej muzyki i wokalnych fajerwerków charakterystycznych dla belcanta.
Bohaterowie grają życiowe role w teatralnym świecie pozorów - ojczym Magnifico śni o bogactwie, jego córki - o koronie, książę Ramiro występuje w przebraniu lokaja Dandiniego, a lokaj – w przebraniu księcia. Jedyną autentyczną postacią pozostaje Angiolina, która kierując się prawdziwym uczuciem opuszcza bal, zostawiając Ramirowi zamiast pantofelka symboliczną bransoletkę – znak wolności i niezależności.
Opera kończy się prostym, ale mocnym przesłaniem: prawda, dobro i przebaczenie mogą zatriumfować. A może to wszystko tylko sen? Reżyserka pozostawia widzom wybór.
KOPCIUSZEK ALBO TRYUMF DOBROCI, G. Rossini, opera
Ostatnia opera Gioachina Rossiniego, skomponowana w zaledwie 24 dni do libretta Jacopa Ferrettiego. Inspirowana baśnią Charlesa Perraulta, wersja bajki dla dorosłych i dzieci pozbawiona magicznych rekwizytów, wróżek i pantofelków, opowiada historię Angioliny - dziewczyny o czystym sercu, która mimo przeciwności i niesprawiedliwości otaczającego ją świata jest pełna dobroci i empatii.
W naszej inscenizacji akcja opery rozgrywa się w dwóch światach: w świecie codziennej rzeczywistości i w świecie marzeń Angioliny, tytułowego Kopciuszka. Codzienna rzeczywistość nawiązuje do powojennych lat 50. XX wieku. Utrzymana jest w czarno-białej kolorystyce. Świat marzeń jest światem „wycinanek” z kolorowych magazynów, wklejonych do osobistego pamiętnika Angioliny. Jest także kluczem inscenizacji i tworzy dramatyczno-komiczny miraż karuzeli ludzkiego życia. To właśnie w tej marzycielskiej przestrzeni rozgrywa się operowa baśń, pełna groteskowego humoru, żywiołowej muzyki i wokalnych fajerwerków charakterystycznych dla belcanta.
Bohaterowie grają życiowe role w teatralnym świecie pozorów - ojczym Magnifico śni o bogactwie, jego córki - o koronie, książę Ramiro występuje w przebraniu lokaja Dandiniego, a lokaj – w przebraniu księcia. Jedyną autentyczną postacią pozostaje Angiolina, która kierując się prawdziwym uczuciem opuszcza bal, zostawiając Ramirowi zamiast pantofelka symboliczną bransoletkę – znak wolności i niezależności.
Opera kończy się prostym, ale mocnym przesłaniem: prawda, dobro i przebaczenie mogą zatriumfować. A może to wszystko tylko sen? Reżyserka pozostawia widzom wybór.
W naszej inscenizacji akcja opery rozgrywa się w dwóch światach: w świecie codziennej rzeczywistości i w świecie marzeń Angioliny, tytułowego Kopciuszka. Codzienna rzeczywistość nawiązuje do powojennych lat 50. XX wieku. Utrzymana jest w czarno-białej kolorystyce. Świat marzeń jest światem „wycinanek” z kolorowych magazynów, wklejonych do osobistego pamiętnika Angioliny. Jest także kluczem inscenizacji i tworzy dramatyczno-komiczny miraż karuzeli ludzkiego życia. To właśnie w tej marzycielskiej przestrzeni rozgrywa się operowa baśń, pełna groteskowego humoru, żywiołowej muzyki i wokalnych fajerwerków charakterystycznych dla belcanta.
Bohaterowie grają życiowe role w teatralnym świecie pozorów - ojczym Magnifico śni o bogactwie, jego córki - o koronie, książę Ramiro występuje w przebraniu lokaja Dandiniego, a lokaj – w przebraniu księcia. Jedyną autentyczną postacią pozostaje Angiolina, która kierując się prawdziwym uczuciem opuszcza bal, zostawiając Ramirowi zamiast pantofelka symboliczną bransoletkę – znak wolności i niezależności.
Opera kończy się prostym, ale mocnym przesłaniem: prawda, dobro i przebaczenie mogą zatriumfować. A może to wszystko tylko sen? Reżyserka pozostawia widzom wybór.
KOPCIUSZEK ALBO TRYUMF DOBROCI, G. Rossini, opera
Ostatnia opera Gioachina Rossiniego, skomponowana w zaledwie 24 dni do libretta Jacopa Ferrettiego. Inspirowana baśnią Charlesa Perraulta, wersja bajki dla dorosłych i dzieci pozbawiona magicznych rekwizytów, wróżek i pantofelków, opowiada historię Angioliny - dziewczyny o czystym sercu, która mimo przeciwności i niesprawiedliwości otaczającego ją świata jest pełna dobroci i empatii.
W naszej inscenizacji akcja opery rozgrywa się w dwóch światach: w świecie codziennej rzeczywistości i w świecie marzeń Angioliny, tytułowego Kopciuszka. Codzienna rzeczywistość nawiązuje do powojennych lat 50. XX wieku. Utrzymana jest w czarno-białej kolorystyce. Świat marzeń jest światem „wycinanek” z kolorowych magazynów, wklejonych do osobistego pamiętnika Angioliny. Jest także kluczem inscenizacji i tworzy dramatyczno-komiczny miraż karuzeli ludzkiego życia. To właśnie w tej marzycielskiej przestrzeni rozgrywa się operowa baśń, pełna groteskowego humoru, żywiołowej muzyki i wokalnych fajerwerków charakterystycznych dla belcanta.
Bohaterowie grają życiowe role w teatralnym świecie pozorów - ojczym Magnifico śni o bogactwie, jego córki - o koronie, książę Ramiro występuje w przebraniu lokaja Dandiniego, a lokaj – w przebraniu księcia. Jedyną autentyczną postacią pozostaje Angiolina, która kierując się prawdziwym uczuciem opuszcza bal, zostawiając Ramirowi zamiast pantofelka symboliczną bransoletkę – znak wolności i niezależności.
Opera kończy się prostym, ale mocnym przesłaniem: prawda, dobro i przebaczenie mogą zatriumfować. A może to wszystko tylko sen? Reżyserka pozostawia widzom wybór.
W naszej inscenizacji akcja opery rozgrywa się w dwóch światach: w świecie codziennej rzeczywistości i w świecie marzeń Angioliny, tytułowego Kopciuszka. Codzienna rzeczywistość nawiązuje do powojennych lat 50. XX wieku. Utrzymana jest w czarno-białej kolorystyce. Świat marzeń jest światem „wycinanek” z kolorowych magazynów, wklejonych do osobistego pamiętnika Angioliny. Jest także kluczem inscenizacji i tworzy dramatyczno-komiczny miraż karuzeli ludzkiego życia. To właśnie w tej marzycielskiej przestrzeni rozgrywa się operowa baśń, pełna groteskowego humoru, żywiołowej muzyki i wokalnych fajerwerków charakterystycznych dla belcanta.
Bohaterowie grają życiowe role w teatralnym świecie pozorów - ojczym Magnifico śni o bogactwie, jego córki - o koronie, książę Ramiro występuje w przebraniu lokaja Dandiniego, a lokaj – w przebraniu księcia. Jedyną autentyczną postacią pozostaje Angiolina, która kierując się prawdziwym uczuciem opuszcza bal, zostawiając Ramirowi zamiast pantofelka symboliczną bransoletkę – znak wolności i niezależności.
Opera kończy się prostym, ale mocnym przesłaniem: prawda, dobro i przebaczenie mogą zatriumfować. A może to wszystko tylko sen? Reżyserka pozostawia widzom wybór.
KOPCIUSZEK ALBO TRYUMF DOBROCI, G. Rossini, opera
Ostatnia opera Gioachina Rossiniego, skomponowana w zaledwie 24 dni do libretta Jacopa Ferrettiego. Inspirowana baśnią Charlesa Perraulta, wersja bajki dla dorosłych i dzieci pozbawiona magicznych rekwizytów, wróżek i pantofelków, opowiada historię Angioliny - dziewczyny o czystym sercu, która mimo przeciwności i niesprawiedliwości otaczającego ją świata jest pełna dobroci i empatii.
W naszej inscenizacji akcja opery rozgrywa się w dwóch światach: w świecie codziennej rzeczywistości i w świecie marzeń Angioliny, tytułowego Kopciuszka. Codzienna rzeczywistość nawiązuje do powojennych lat 50. XX wieku. Utrzymana jest w czarno-białej kolorystyce. Świat marzeń jest światem „wycinanek” z kolorowych magazynów, wklejonych do osobistego pamiętnika Angioliny. Jest także kluczem inscenizacji i tworzy dramatyczno-komiczny miraż karuzeli ludzkiego życia. To właśnie w tej marzycielskiej przestrzeni rozgrywa się operowa baśń, pełna groteskowego humoru, żywiołowej muzyki i wokalnych fajerwerków charakterystycznych dla belcanta.
Bohaterowie grają życiowe role w teatralnym świecie pozorów - ojczym Magnifico śni o bogactwie, jego córki - o koronie, książę Ramiro występuje w przebraniu lokaja Dandiniego, a lokaj – w przebraniu księcia. Jedyną autentyczną postacią pozostaje Angiolina, która kierując się prawdziwym uczuciem opuszcza bal, zostawiając Ramirowi zamiast pantofelka symboliczną bransoletkę – znak wolności i niezależności.
Opera kończy się prostym, ale mocnym przesłaniem: prawda, dobro i przebaczenie mogą zatriumfować. A może to wszystko tylko sen? Reżyserka pozostawia widzom wybór.
W naszej inscenizacji akcja opery rozgrywa się w dwóch światach: w świecie codziennej rzeczywistości i w świecie marzeń Angioliny, tytułowego Kopciuszka. Codzienna rzeczywistość nawiązuje do powojennych lat 50. XX wieku. Utrzymana jest w czarno-białej kolorystyce. Świat marzeń jest światem „wycinanek” z kolorowych magazynów, wklejonych do osobistego pamiętnika Angioliny. Jest także kluczem inscenizacji i tworzy dramatyczno-komiczny miraż karuzeli ludzkiego życia. To właśnie w tej marzycielskiej przestrzeni rozgrywa się operowa baśń, pełna groteskowego humoru, żywiołowej muzyki i wokalnych fajerwerków charakterystycznych dla belcanta.
Bohaterowie grają życiowe role w teatralnym świecie pozorów - ojczym Magnifico śni o bogactwie, jego córki - o koronie, książę Ramiro występuje w przebraniu lokaja Dandiniego, a lokaj – w przebraniu księcia. Jedyną autentyczną postacią pozostaje Angiolina, która kierując się prawdziwym uczuciem opuszcza bal, zostawiając Ramirowi zamiast pantofelka symboliczną bransoletkę – znak wolności i niezależności.
Opera kończy się prostym, ale mocnym przesłaniem: prawda, dobro i przebaczenie mogą zatriumfować. A może to wszystko tylko sen? Reżyserka pozostawia widzom wybór.
KOPCIUSZEK ALBO TRYUMF DOBROCI, G. Rossini, opera
Ostatnia opera Gioachina Rossiniego, skomponowana w zaledwie 24 dni do libretta Jacopa Ferrettiego. Inspirowana baśnią Charlesa Perraulta, wersja bajki dla dorosłych i dzieci pozbawiona magicznych rekwizytów, wróżek i pantofelków, opowiada historię Angioliny - dziewczyny o czystym sercu, która mimo przeciwności i niesprawiedliwości otaczającego ją świata jest pełna dobroci i empatii.
W naszej inscenizacji akcja opery rozgrywa się w dwóch światach: w świecie codziennej rzeczywistości i w świecie marzeń Angioliny, tytułowego Kopciuszka. Codzienna rzeczywistość nawiązuje do powojennych lat 50. XX wieku. Utrzymana jest w czarno-białej kolorystyce. Świat marzeń jest światem „wycinanek” z kolorowych magazynów, wklejonych do osobistego pamiętnika Angioliny. Jest także kluczem inscenizacji i tworzy dramatyczno-komiczny miraż karuzeli ludzkiego życia. To właśnie w tej marzycielskiej przestrzeni rozgrywa się operowa baśń, pełna groteskowego humoru, żywiołowej muzyki i wokalnych fajerwerków charakterystycznych dla belcanta.
Bohaterowie grają życiowe role w teatralnym świecie pozorów - ojczym Magnifico śni o bogactwie, jego córki - o koronie, książę Ramiro występuje w przebraniu lokaja Dandiniego, a lokaj – w przebraniu księcia. Jedyną autentyczną postacią pozostaje Angiolina, która kierując się prawdziwym uczuciem opuszcza bal, zostawiając Ramirowi zamiast pantofelka symboliczną bransoletkę – znak wolności i niezależności.
Opera kończy się prostym, ale mocnym przesłaniem: prawda, dobro i przebaczenie mogą zatriumfować. A może to wszystko tylko sen? Reżyserka pozostawia widzom wybór.
W naszej inscenizacji akcja opery rozgrywa się w dwóch światach: w świecie codziennej rzeczywistości i w świecie marzeń Angioliny, tytułowego Kopciuszka. Codzienna rzeczywistość nawiązuje do powojennych lat 50. XX wieku. Utrzymana jest w czarno-białej kolorystyce. Świat marzeń jest światem „wycinanek” z kolorowych magazynów, wklejonych do osobistego pamiętnika Angioliny. Jest także kluczem inscenizacji i tworzy dramatyczno-komiczny miraż karuzeli ludzkiego życia. To właśnie w tej marzycielskiej przestrzeni rozgrywa się operowa baśń, pełna groteskowego humoru, żywiołowej muzyki i wokalnych fajerwerków charakterystycznych dla belcanta.
Bohaterowie grają życiowe role w teatralnym świecie pozorów - ojczym Magnifico śni o bogactwie, jego córki - o koronie, książę Ramiro występuje w przebraniu lokaja Dandiniego, a lokaj – w przebraniu księcia. Jedyną autentyczną postacią pozostaje Angiolina, która kierując się prawdziwym uczuciem opuszcza bal, zostawiając Ramirowi zamiast pantofelka symboliczną bransoletkę – znak wolności i niezależności.
Opera kończy się prostym, ale mocnym przesłaniem: prawda, dobro i przebaczenie mogą zatriumfować. A może to wszystko tylko sen? Reżyserka pozostawia widzom wybór.
KOPCIUSZEK ALBO TRYUMF DOBROCI, G. Rossini, opera
Ostatnia opera Gioachina Rossiniego, skomponowana w zaledwie 24 dni do libretta Jacopa Ferrettiego. Inspirowana baśnią Charlesa Perraulta, wersja bajki dla dorosłych i dzieci pozbawiona magicznych rekwizytów, wróżek i pantofelków, opowiada historię Angioliny - dziewczyny o czystym sercu, która mimo przeciwności i niesprawiedliwości otaczającego ją świata jest pełna dobroci i empatii.
W naszej inscenizacji akcja opery rozgrywa się w dwóch światach: w świecie codziennej rzeczywistości i w świecie marzeń Angioliny, tytułowego Kopciuszka. Codzienna rzeczywistość nawiązuje do powojennych lat 50. XX wieku. Utrzymana jest w czarno-białej kolorystyce. Świat marzeń jest światem „wycinanek” z kolorowych magazynów, wklejonych do osobistego pamiętnika Angioliny. Jest także kluczem inscenizacji i tworzy dramatyczno-komiczny miraż karuzeli ludzkiego życia. To właśnie w tej marzycielskiej przestrzeni rozgrywa się operowa baśń, pełna groteskowego humoru, żywiołowej muzyki i wokalnych fajerwerków charakterystycznych dla belcanta.
Bohaterowie grają życiowe role w teatralnym świecie pozorów - ojczym Magnifico śni o bogactwie, jego córki - o koronie, książę Ramiro występuje w przebraniu lokaja Dandiniego, a lokaj – w przebraniu księcia. Jedyną autentyczną postacią pozostaje Angiolina, która kierując się prawdziwym uczuciem opuszcza bal, zostawiając Ramirowi zamiast pantofelka symboliczną bransoletkę – znak wolności i niezależności.
Opera kończy się prostym, ale mocnym przesłaniem: prawda, dobro i przebaczenie mogą zatriumfować. A może to wszystko tylko sen? Reżyserka pozostawia widzom wybór.
W naszej inscenizacji akcja opery rozgrywa się w dwóch światach: w świecie codziennej rzeczywistości i w świecie marzeń Angioliny, tytułowego Kopciuszka. Codzienna rzeczywistość nawiązuje do powojennych lat 50. XX wieku. Utrzymana jest w czarno-białej kolorystyce. Świat marzeń jest światem „wycinanek” z kolorowych magazynów, wklejonych do osobistego pamiętnika Angioliny. Jest także kluczem inscenizacji i tworzy dramatyczno-komiczny miraż karuzeli ludzkiego życia. To właśnie w tej marzycielskiej przestrzeni rozgrywa się operowa baśń, pełna groteskowego humoru, żywiołowej muzyki i wokalnych fajerwerków charakterystycznych dla belcanta.
Bohaterowie grają życiowe role w teatralnym świecie pozorów - ojczym Magnifico śni o bogactwie, jego córki - o koronie, książę Ramiro występuje w przebraniu lokaja Dandiniego, a lokaj – w przebraniu księcia. Jedyną autentyczną postacią pozostaje Angiolina, która kierując się prawdziwym uczuciem opuszcza bal, zostawiając Ramirowi zamiast pantofelka symboliczną bransoletkę – znak wolności i niezależności.
Opera kończy się prostym, ale mocnym przesłaniem: prawda, dobro i przebaczenie mogą zatriumfować. A może to wszystko tylko sen? Reżyserka pozostawia widzom wybór.
KOPCIUSZEK ALBO TRYUMF DOBROCI, G. Rossini, opera
Ostatnia opera Gioachina Rossiniego, skomponowana w zaledwie 24 dni do libretta Jacopa Ferrettiego. Inspirowana baśnią Charlesa Perraulta, wersja bajki dla dorosłych i dzieci pozbawiona magicznych rekwizytów, wróżek i pantofelków, opowiada historię Angioliny - dziewczyny o czystym sercu, która mimo przeciwności i niesprawiedliwości otaczającego ją świata jest pełna dobroci i empatii.
W naszej inscenizacji akcja opery rozgrywa się w dwóch światach: w świecie codziennej rzeczywistości i w świecie marzeń Angioliny, tytułowego Kopciuszka. Codzienna rzeczywistość nawiązuje do powojennych lat 50. XX wieku. Utrzymana jest w czarno-białej kolorystyce. Świat marzeń jest światem „wycinanek” z kolorowych magazynów, wklejonych do osobistego pamiętnika Angioliny. Jest także kluczem inscenizacji i tworzy dramatyczno-komiczny miraż karuzeli ludzkiego życia. To właśnie w tej marzycielskiej przestrzeni rozgrywa się operowa baśń, pełna groteskowego humoru, żywiołowej muzyki i wokalnych fajerwerków charakterystycznych dla belcanta.
Bohaterowie grają życiowe role w teatralnym świecie pozorów - ojczym Magnifico śni o bogactwie, jego córki - o koronie, książę Ramiro występuje w przebraniu lokaja Dandiniego, a lokaj – w przebraniu księcia. Jedyną autentyczną postacią pozostaje Angiolina, która kierując się prawdziwym uczuciem opuszcza bal, zostawiając Ramirowi zamiast pantofelka symboliczną bransoletkę – znak wolności i niezależności.
Opera kończy się prostym, ale mocnym przesłaniem: prawda, dobro i przebaczenie mogą zatriumfować. A może to wszystko tylko sen? Reżyserka pozostawia widzom wybór.
W naszej inscenizacji akcja opery rozgrywa się w dwóch światach: w świecie codziennej rzeczywistości i w świecie marzeń Angioliny, tytułowego Kopciuszka. Codzienna rzeczywistość nawiązuje do powojennych lat 50. XX wieku. Utrzymana jest w czarno-białej kolorystyce. Świat marzeń jest światem „wycinanek” z kolorowych magazynów, wklejonych do osobistego pamiętnika Angioliny. Jest także kluczem inscenizacji i tworzy dramatyczno-komiczny miraż karuzeli ludzkiego życia. To właśnie w tej marzycielskiej przestrzeni rozgrywa się operowa baśń, pełna groteskowego humoru, żywiołowej muzyki i wokalnych fajerwerków charakterystycznych dla belcanta.
Bohaterowie grają życiowe role w teatralnym świecie pozorów - ojczym Magnifico śni o bogactwie, jego córki - o koronie, książę Ramiro występuje w przebraniu lokaja Dandiniego, a lokaj – w przebraniu księcia. Jedyną autentyczną postacią pozostaje Angiolina, która kierując się prawdziwym uczuciem opuszcza bal, zostawiając Ramirowi zamiast pantofelka symboliczną bransoletkę – znak wolności i niezależności.
Opera kończy się prostym, ale mocnym przesłaniem: prawda, dobro i przebaczenie mogą zatriumfować. A może to wszystko tylko sen? Reżyserka pozostawia widzom wybór.
KOPCIUSZEK ALBO TRYUMF DOBROCI, G. Rossini, opera – I PREMIERA
Ostatnia opera Gioachina Rossiniego, skomponowana w zaledwie 24 dni do libretta Jacopa Ferrettiego. Inspirowana baśnią Charlesa Perraulta, wersja bajki dla dorosłych i dzieci pozbawiona magicznych rekwizytów, wróżek i pantofelków, opowiada historię Angioliny - dziewczyny o czystym sercu, która mimo przeciwności i niesprawiedliwości otaczającego ją świata jest pełna dobroci i empatii.
W naszej inscenizacji akcja opery rozgrywa się w dwóch światach: w świecie codziennej rzeczywistości i w świecie marzeń Angioliny, tytułowego Kopciuszka. Codzienna rzeczywistość nawiązuje do powojennych lat 50. XX wieku. Utrzymana jest w czarno-białej kolorystyce. Świat marzeń jest światem „wycinanek” z kolorowych magazynów, wklejonych do osobistego pamiętnika Angioliny. Jest także kluczem inscenizacji i tworzy dramatyczno-komiczny miraż karuzeli ludzkiego życia. To właśnie w tej marzycielskiej przestrzeni rozgrywa się operowa baśń, pełna groteskowego humoru, żywiołowej muzyki i wokalnych fajerwerków charakterystycznych dla belcanta.
Bohaterowie grają życiowe role w teatralnym świecie pozorów - ojczym Magnifico śni o bogactwie, jego córki - o koronie, książę Ramiro występuje w przebraniu lokaja Dandiniego, a lokaj – w przebraniu księcia. Jedyną autentyczną postacią pozostaje Angiolina, która kierując się prawdziwym uczuciem opuszcza bal, zostawiając Ramirowi zamiast pantofelka symboliczną bransoletkę – znak wolności i niezależności.
Opera kończy się prostym, ale mocnym przesłaniem: prawda, dobro i przebaczenie mogą zatriumfować. A może to wszystko tylko sen? Reżyserka pozostawia widzom wybór.
W naszej inscenizacji akcja opery rozgrywa się w dwóch światach: w świecie codziennej rzeczywistości i w świecie marzeń Angioliny, tytułowego Kopciuszka. Codzienna rzeczywistość nawiązuje do powojennych lat 50. XX wieku. Utrzymana jest w czarno-białej kolorystyce. Świat marzeń jest światem „wycinanek” z kolorowych magazynów, wklejonych do osobistego pamiętnika Angioliny. Jest także kluczem inscenizacji i tworzy dramatyczno-komiczny miraż karuzeli ludzkiego życia. To właśnie w tej marzycielskiej przestrzeni rozgrywa się operowa baśń, pełna groteskowego humoru, żywiołowej muzyki i wokalnych fajerwerków charakterystycznych dla belcanta.
Bohaterowie grają życiowe role w teatralnym świecie pozorów - ojczym Magnifico śni o bogactwie, jego córki - o koronie, książę Ramiro występuje w przebraniu lokaja Dandiniego, a lokaj – w przebraniu księcia. Jedyną autentyczną postacią pozostaje Angiolina, która kierując się prawdziwym uczuciem opuszcza bal, zostawiając Ramirowi zamiast pantofelka symboliczną bransoletkę – znak wolności i niezależności.
Opera kończy się prostym, ale mocnym przesłaniem: prawda, dobro i przebaczenie mogą zatriumfować. A może to wszystko tylko sen? Reżyserka pozostawia widzom wybór.
KOPCIUSZEK ALBO TRYUMF DOBROCI, G. Rossini, opera – II PREMIERA
Ostatnia opera Gioachina Rossiniego, skomponowana w zaledwie 24 dni do libretta Jacopa Ferrettiego. Inspirowana baśnią Charlesa Perraulta, wersja bajki dla dorosłych i dzieci pozbawiona magicznych rekwizytów, wróżek i pantofelków, opowiada historię Angioliny - dziewczyny o czystym sercu, która mimo przeciwności i niesprawiedliwości otaczającego ją świata jest pełna dobroci i empatii.
W naszej inscenizacji akcja opery rozgrywa się w dwóch światach: w świecie codziennej rzeczywistości i w świecie marzeń Angioliny, tytułowego Kopciuszka. Codzienna rzeczywistość nawiązuje do powojennych lat 50. XX wieku. Utrzymana jest w czarno-białej kolorystyce. Świat marzeń jest światem „wycinanek” z kolorowych magazynów, wklejonych do osobistego pamiętnika Angioliny. Jest także kluczem inscenizacji i tworzy dramatyczno-komiczny miraż karuzeli ludzkiego życia. To właśnie w tej marzycielskiej przestrzeni rozgrywa się operowa baśń, pełna groteskowego humoru, żywiołowej muzyki i wokalnych fajerwerków charakterystycznych dla belcanta.
Bohaterowie grają życiowe role w teatralnym świecie pozorów - ojczym Magnifico śni o bogactwie, jego córki - o koronie, książę Ramiro występuje w przebraniu lokaja Dandiniego, a lokaj – w przebraniu księcia. Jedyną autentyczną postacią pozostaje Angiolina, która kierując się prawdziwym uczuciem opuszcza bal, zostawiając Ramirowi zamiast pantofelka symboliczną bransoletkę – znak wolności i niezależności.
Opera kończy się prostym, ale mocnym przesłaniem: prawda, dobro i przebaczenie mogą zatriumfować. A może to wszystko tylko sen? Reżyserka pozostawia widzom wybór.
W naszej inscenizacji akcja opery rozgrywa się w dwóch światach: w świecie codziennej rzeczywistości i w świecie marzeń Angioliny, tytułowego Kopciuszka. Codzienna rzeczywistość nawiązuje do powojennych lat 50. XX wieku. Utrzymana jest w czarno-białej kolorystyce. Świat marzeń jest światem „wycinanek” z kolorowych magazynów, wklejonych do osobistego pamiętnika Angioliny. Jest także kluczem inscenizacji i tworzy dramatyczno-komiczny miraż karuzeli ludzkiego życia. To właśnie w tej marzycielskiej przestrzeni rozgrywa się operowa baśń, pełna groteskowego humoru, żywiołowej muzyki i wokalnych fajerwerków charakterystycznych dla belcanta.
Bohaterowie grają życiowe role w teatralnym świecie pozorów - ojczym Magnifico śni o bogactwie, jego córki - o koronie, książę Ramiro występuje w przebraniu lokaja Dandiniego, a lokaj – w przebraniu księcia. Jedyną autentyczną postacią pozostaje Angiolina, która kierując się prawdziwym uczuciem opuszcza bal, zostawiając Ramirowi zamiast pantofelka symboliczną bransoletkę – znak wolności i niezależności.
Opera kończy się prostym, ale mocnym przesłaniem: prawda, dobro i przebaczenie mogą zatriumfować. A może to wszystko tylko sen? Reżyserka pozostawia widzom wybór.
NOC DZIADÓW, Oratorium inscenizowane
Mickiewicz w muzycznym brzmieniu autorstwa Piotra Nazaruka i Krzysztofa Herdzina do libretta Piotra Tomaszuka.
Arcydzieło romantyzmu w nowoczesnej formie. Poruszające dzieło inspirowane II częścią Dziadów Adama Mickiewicza, łączące siłę oratorium z dramatyzmem teatru.
Noc Dziadów to utwór szczególny. Trzeba przyznać, że odniesienie się do jednej z najważniejszych pozycji w polskiej literaturze było dla nas (kompozytorów) wielkim wyzwaniem. Najistotniejsze było oddanie niepokoju i mrocznych kontekstów pełnych cierpienia, związanych z wywoływaniem dusz. Za Mickiewiczem staraliśmy się oddać tragiczno-romantyczny charakter całości.
(Krzysztof Herdzin)
Orkiestra, Chór i Balet Opery i Filharmonii Podlaskiej
gościnnie aktorzy Teatru „Wierszalin”
scenariusz i reżyseria: Piotr Tomaszuk
muzyka: Piotr Nazaruk, Krzysztof Herdzin
kierownictwo muzyczne: Krzysztof Herdzin
scenografia: Mateusz Kasprzak
kostiumy: Julia Skuratova
kierownik Chóru OiFP: Violetta Bielecka
przygotowanie dziecięcych partii wokalnych: Magdalena Gładkowska
Guślarz: Krzysztof Szyfman
Widmo Złego Pana: Maciej Nerkowski/Rafał Supiński
Widmo Biedaka: Leszek Gaiński
Widmo Wdowy: Anna Wolfinger
Widmo Pasterki: Monika Ziółkowska
Widmo Młodzieńca: Kamil Wróblewski
Aniołek 1/Jasiu: Arkadiusz Żemierowski (Chór Dziecięco-Młodzieżowy OiFP)
Aniołek 2/Rózia: Oliwia Ostasiewicz (Chór Dziecięco-Młodzieżowy OiFP)
*******
Opera i Filharmonia Podlaska dysponuje dodatkowymi miejscami dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Bilety na te miejsca można nabyć w kasie Opery. Więcej informacji https://www.oifp.eu/regulamin/ i pod nr tel. (85) 306 75 06 w godz. 8.00–16.00.
Arcydzieło romantyzmu w nowoczesnej formie. Poruszające dzieło inspirowane II częścią Dziadów Adama Mickiewicza, łączące siłę oratorium z dramatyzmem teatru.
Noc Dziadów to utwór szczególny. Trzeba przyznać, że odniesienie się do jednej z najważniejszych pozycji w polskiej literaturze było dla nas (kompozytorów) wielkim wyzwaniem. Najistotniejsze było oddanie niepokoju i mrocznych kontekstów pełnych cierpienia, związanych z wywoływaniem dusz. Za Mickiewiczem staraliśmy się oddać tragiczno-romantyczny charakter całości.
(Krzysztof Herdzin)
Orkiestra, Chór i Balet Opery i Filharmonii Podlaskiej
gościnnie aktorzy Teatru „Wierszalin”
scenariusz i reżyseria: Piotr Tomaszuk
muzyka: Piotr Nazaruk, Krzysztof Herdzin
kierownictwo muzyczne: Krzysztof Herdzin
scenografia: Mateusz Kasprzak
kostiumy: Julia Skuratova
kierownik Chóru OiFP: Violetta Bielecka
przygotowanie dziecięcych partii wokalnych: Magdalena Gładkowska
Guślarz: Krzysztof Szyfman
Widmo Złego Pana: Maciej Nerkowski/Rafał Supiński
Widmo Biedaka: Leszek Gaiński
Widmo Wdowy: Anna Wolfinger
Widmo Pasterki: Monika Ziółkowska
Widmo Młodzieńca: Kamil Wróblewski
Aniołek 1/Jasiu: Arkadiusz Żemierowski (Chór Dziecięco-Młodzieżowy OiFP)
Aniołek 2/Rózia: Oliwia Ostasiewicz (Chór Dziecięco-Młodzieżowy OiFP)
*******
Opera i Filharmonia Podlaska dysponuje dodatkowymi miejscami dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Bilety na te miejsca można nabyć w kasie Opery. Więcej informacji https://www.oifp.eu/regulamin/ i pod nr tel. (85) 306 75 06 w godz. 8.00–16.00.
NOC DZIADÓW, Oratorium inscenizowane
Mickiewicz w muzycznym brzmieniu autorstwa Piotra Nazaruka i Krzysztofa Herdzina do libretta Piotra Tomaszuka.
Arcydzieło romantyzmu w nowoczesnej formie. Poruszające dzieło inspirowane II częścią Dziadów Adama Mickiewicza, łączące siłę oratorium z dramatyzmem teatru.
Noc Dziadów to utwór szczególny. Trzeba przyznać, że odniesienie się do jednej z najważniejszych pozycji w polskiej literaturze było dla nas (kompozytorów) wielkim wyzwaniem. Najistotniejsze było oddanie niepokoju i mrocznych kontekstów pełnych cierpienia, związanych z wywoływaniem dusz. Za Mickiewiczem staraliśmy się oddać tragiczno-romantyczny charakter całości.
(Krzysztof Herdzin)
Orkiestra, Chór i Balet Opery i Filharmonii Podlaskiej
gościnnie aktorzy Teatru „Wierszalin”
scenariusz i reżyseria: Piotr Tomaszuk
muzyka: Piotr Nazaruk, Krzysztof Herdzin
kierownictwo muzyczne: Krzysztof Herdzin
scenografia: Mateusz Kasprzak
kostiumy: Julia Skuratova
kierownik Chóru OiFP: Violetta Bielecka
przygotowanie dziecięcych partii wokalnych: Magdalena Gładkowska
Guślarz: Krzysztof Szyfman
Widmo Złego Pana: Maciej Nerkowski/Rafał Supiński
Widmo Biedaka: Leszek Gaiński
Widmo Wdowy: Anna Wolfinger
Widmo Pasterki: Monika Ziółkowska
Widmo Młodzieńca: Kamil Wróblewski
Aniołek 1/Jasiu: Arkadiusz Żemierowski (Chór Dziecięco-Młodzieżowy OiFP)
Aniołek 2/Rózia: Oliwia Ostasiewicz (Chór Dziecięco-Młodzieżowy OiFP)
*******
Opera i Filharmonia Podlaska dysponuje dodatkowymi miejscami dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Bilety na te miejsca można nabyć w kasie Opery. Więcej informacji https://www.oifp.eu/regulamin/ i pod nr tel. (85) 306 75 06 w godz. 8.00–16.00.
Arcydzieło romantyzmu w nowoczesnej formie. Poruszające dzieło inspirowane II częścią Dziadów Adama Mickiewicza, łączące siłę oratorium z dramatyzmem teatru.
Noc Dziadów to utwór szczególny. Trzeba przyznać, że odniesienie się do jednej z najważniejszych pozycji w polskiej literaturze było dla nas (kompozytorów) wielkim wyzwaniem. Najistotniejsze było oddanie niepokoju i mrocznych kontekstów pełnych cierpienia, związanych z wywoływaniem dusz. Za Mickiewiczem staraliśmy się oddać tragiczno-romantyczny charakter całości.
(Krzysztof Herdzin)
Orkiestra, Chór i Balet Opery i Filharmonii Podlaskiej
gościnnie aktorzy Teatru „Wierszalin”
scenariusz i reżyseria: Piotr Tomaszuk
muzyka: Piotr Nazaruk, Krzysztof Herdzin
kierownictwo muzyczne: Krzysztof Herdzin
scenografia: Mateusz Kasprzak
kostiumy: Julia Skuratova
kierownik Chóru OiFP: Violetta Bielecka
przygotowanie dziecięcych partii wokalnych: Magdalena Gładkowska
Guślarz: Krzysztof Szyfman
Widmo Złego Pana: Maciej Nerkowski/Rafał Supiński
Widmo Biedaka: Leszek Gaiński
Widmo Wdowy: Anna Wolfinger
Widmo Pasterki: Monika Ziółkowska
Widmo Młodzieńca: Kamil Wróblewski
Aniołek 1/Jasiu: Arkadiusz Żemierowski (Chór Dziecięco-Młodzieżowy OiFP)
Aniołek 2/Rózia: Oliwia Ostasiewicz (Chór Dziecięco-Młodzieżowy OiFP)
*******
Opera i Filharmonia Podlaska dysponuje dodatkowymi miejscami dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Bilety na te miejsca można nabyć w kasie Opery. Więcej informacji https://www.oifp.eu/regulamin/ i pod nr tel. (85) 306 75 06 w godz. 8.00–16.00.
NOC DZIADÓW, Oratorium inscenizowane
Mickiewicz w muzycznym brzmieniu autorstwa Piotra Nazaruka i Krzysztofa Herdzina do libretta Piotra Tomaszuka.
Arcydzieło romantyzmu w nowoczesnej formie. Poruszające dzieło inspirowane II częścią Dziadów Adama Mickiewicza, łączące siłę oratorium z dramatyzmem teatru.
Noc Dziadów to utwór szczególny. Trzeba przyznać, że odniesienie się do jednej z najważniejszych pozycji w polskiej literaturze było dla nas (kompozytorów) wielkim wyzwaniem. Najistotniejsze było oddanie niepokoju i mrocznych kontekstów pełnych cierpienia, związanych z wywoływaniem dusz. Za Mickiewiczem staraliśmy się oddać tragiczno-romantyczny charakter całości.
(Krzysztof Herdzin)
Orkiestra, Chór i Balet Opery i Filharmonii Podlaskiej
gościnnie aktorzy Teatru „Wierszalin”
scenariusz i reżyseria: Piotr Tomaszuk
muzyka: Piotr Nazaruk, Krzysztof Herdzin
kierownictwo muzyczne: Krzysztof Herdzin
scenografia: Mateusz Kasprzak
kostiumy: Julia Skuratova
kierownik Chóru OiFP: Violetta Bielecka
przygotowanie dziecięcych partii wokalnych: Magdalena Gładkowska
Guślarz: Krzysztof Szyfman
Widmo Złego Pana: Maciej Nerkowski/Rafał Supiński
Widmo Biedaka: Leszek Gaiński
Widmo Wdowy: Anna Wolfinger
Widmo Pasterki: Monika Ziółkowska
Widmo Młodzieńca: Kamil Wróblewski
Aniołek 1/Jasiu: Arkadiusz Żemierowski (Chór Dziecięco-Młodzieżowy OiFP)
Aniołek 2/Rózia: Oliwia Ostasiewicz (Chór Dziecięco-Młodzieżowy OiFP)
*******
Opera i Filharmonia Podlaska dysponuje dodatkowymi miejscami dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Bilety na te miejsca można nabyć w kasie Opery. Więcej informacji https://www.oifp.eu/regulamin/ i pod nr tel. (85) 306 75 06 w godz. 8.00–16.00.
Arcydzieło romantyzmu w nowoczesnej formie. Poruszające dzieło inspirowane II częścią Dziadów Adama Mickiewicza, łączące siłę oratorium z dramatyzmem teatru.
Noc Dziadów to utwór szczególny. Trzeba przyznać, że odniesienie się do jednej z najważniejszych pozycji w polskiej literaturze było dla nas (kompozytorów) wielkim wyzwaniem. Najistotniejsze było oddanie niepokoju i mrocznych kontekstów pełnych cierpienia, związanych z wywoływaniem dusz. Za Mickiewiczem staraliśmy się oddać tragiczno-romantyczny charakter całości.
(Krzysztof Herdzin)
Orkiestra, Chór i Balet Opery i Filharmonii Podlaskiej
gościnnie aktorzy Teatru „Wierszalin”
scenariusz i reżyseria: Piotr Tomaszuk
muzyka: Piotr Nazaruk, Krzysztof Herdzin
kierownictwo muzyczne: Krzysztof Herdzin
scenografia: Mateusz Kasprzak
kostiumy: Julia Skuratova
kierownik Chóru OiFP: Violetta Bielecka
przygotowanie dziecięcych partii wokalnych: Magdalena Gładkowska
Guślarz: Krzysztof Szyfman
Widmo Złego Pana: Maciej Nerkowski/Rafał Supiński
Widmo Biedaka: Leszek Gaiński
Widmo Wdowy: Anna Wolfinger
Widmo Pasterki: Monika Ziółkowska
Widmo Młodzieńca: Kamil Wróblewski
Aniołek 1/Jasiu: Arkadiusz Żemierowski (Chór Dziecięco-Młodzieżowy OiFP)
Aniołek 2/Rózia: Oliwia Ostasiewicz (Chór Dziecięco-Młodzieżowy OiFP)
*******
Opera i Filharmonia Podlaska dysponuje dodatkowymi miejscami dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Bilety na te miejsca można nabyć w kasie Opery. Więcej informacji https://www.oifp.eu/regulamin/ i pod nr tel. (85) 306 75 06 w godz. 8.00–16.00.
NOC DZIADÓW, Oratorium inscenizowane
Mickiewicz w muzycznym brzmieniu autorstwa Piotra Nazaruka i Krzysztofa Herdzina do libretta Piotra Tomaszuka.
Arcydzieło romantyzmu w nowoczesnej formie. Poruszające dzieło inspirowane II częścią Dziadów Adama Mickiewicza, łączące siłę oratorium z dramatyzmem teatru.
Noc Dziadów to utwór szczególny. Trzeba przyznać, że odniesienie się do jednej z najważniejszych pozycji w polskiej literaturze było dla nas (kompozytorów) wielkim wyzwaniem. Najistotniejsze było oddanie niepokoju i mrocznych kontekstów pełnych cierpienia, związanych z wywoływaniem dusz. Za Mickiewiczem staraliśmy się oddać tragiczno-romantyczny charakter całości.
(Krzysztof Herdzin)
Orkiestra, Chór i Balet Opery i Filharmonii Podlaskiej
gościnnie aktorzy Teatru „Wierszalin”
scenariusz i reżyseria: Piotr Tomaszuk
muzyka: Piotr Nazaruk, Krzysztof Herdzin
kierownictwo muzyczne: Krzysztof Herdzin
scenografia: Mateusz Kasprzak
kostiumy: Julia Skuratova
kierownik Chóru OiFP: Violetta Bielecka
przygotowanie dziecięcych partii wokalnych: Magdalena Gładkowska
Guślarz: Krzysztof Szyfman
Widmo Złego Pana: Maciej Nerkowski/Rafał Supiński
Widmo Biedaka: Leszek Gaiński
Widmo Wdowy: Anna Wolfinger
Widmo Pasterki: Monika Ziółkowska
Widmo Młodzieńca: Kamil Wróblewski
Aniołek 1/Jasiu: Arkadiusz Żemierowski (Chór Dziecięco-Młodzieżowy OiFP)
Aniołek 2/Rózia: Oliwia Ostasiewicz (Chór Dziecięco-Młodzieżowy OiFP)
*******
Opera i Filharmonia Podlaska dysponuje dodatkowymi miejscami dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Bilety na te miejsca można nabyć w kasie Opery. Więcej informacji https://www.oifp.eu/regulamin/ i pod nr tel. (85) 306 75 06 w godz. 8.00–16.00.
Arcydzieło romantyzmu w nowoczesnej formie. Poruszające dzieło inspirowane II częścią Dziadów Adama Mickiewicza, łączące siłę oratorium z dramatyzmem teatru.
Noc Dziadów to utwór szczególny. Trzeba przyznać, że odniesienie się do jednej z najważniejszych pozycji w polskiej literaturze było dla nas (kompozytorów) wielkim wyzwaniem. Najistotniejsze było oddanie niepokoju i mrocznych kontekstów pełnych cierpienia, związanych z wywoływaniem dusz. Za Mickiewiczem staraliśmy się oddać tragiczno-romantyczny charakter całości.
(Krzysztof Herdzin)
Orkiestra, Chór i Balet Opery i Filharmonii Podlaskiej
gościnnie aktorzy Teatru „Wierszalin”
scenariusz i reżyseria: Piotr Tomaszuk
muzyka: Piotr Nazaruk, Krzysztof Herdzin
kierownictwo muzyczne: Krzysztof Herdzin
scenografia: Mateusz Kasprzak
kostiumy: Julia Skuratova
kierownik Chóru OiFP: Violetta Bielecka
przygotowanie dziecięcych partii wokalnych: Magdalena Gładkowska
Guślarz: Krzysztof Szyfman
Widmo Złego Pana: Maciej Nerkowski/Rafał Supiński
Widmo Biedaka: Leszek Gaiński
Widmo Wdowy: Anna Wolfinger
Widmo Pasterki: Monika Ziółkowska
Widmo Młodzieńca: Kamil Wróblewski
Aniołek 1/Jasiu: Arkadiusz Żemierowski (Chór Dziecięco-Młodzieżowy OiFP)
Aniołek 2/Rózia: Oliwia Ostasiewicz (Chór Dziecięco-Młodzieżowy OiFP)
*******
Opera i Filharmonia Podlaska dysponuje dodatkowymi miejscami dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Bilety na te miejsca można nabyć w kasie Opery. Więcej informacji https://www.oifp.eu/regulamin/ i pod nr tel. (85) 306 75 06 w godz. 8.00–16.00.
NOC DZIADÓW, Oratorium inscenizowane – PREMIERA
Mickiewicz w muzycznym brzmieniu autorstwa Piotra Nazaruka i Krzysztofa Herdzina do libretta Piotra Tomaszuka.
Arcydzieło romantyzmu w nowoczesnej formie. Poruszające dzieło inspirowane II częścią Dziadów Adama Mickiewicza, łączące siłę oratorium z dramatyzmem teatru.
Noc Dziadów to utwór szczególny. Trzeba przyznać, że odniesienie się do jednej z najważniejszych pozycji w polskiej literaturze było dla nas (kompozytorów) wielkim wyzwaniem. Najistotniejsze było oddanie niepokoju i mrocznych kontekstów pełnych cierpienia, związanych z wywoływaniem dusz. Za Mickiewiczem staraliśmy się oddać tragiczno-romantyczny charakter całości.
(Krzysztof Herdzin)
Orkiestra, Chór i Balet Opery i Filharmonii Podlaskiej
gościnnie aktorzy Teatru „Wierszalin”
scenariusz i reżyseria: Piotr Tomaszuk
muzyka: Piotr Nazaruk, Krzysztof Herdzin
kierownictwo muzyczne: Krzysztof Herdzin
scenografia: Mateusz Kasprzak
kostiumy: Julia Skuratova
kierownik Chóru OiFP: Violetta Bielecka
przygotowanie dziecięcych partii wokalnych: Magdalena Gładkowska
Guślarz: Krzysztof Szyfman
Widmo Złego Pana: Maciej Nerkowski/Rafał Supiński
Widmo Biedaka: Leszek Gaiński
Widmo Wdowy: Anna Wolfinger
Widmo Pasterki: Monika Ziółkowska
Widmo Młodzieńca: Kamil Wróblewski
Aniołek 1/Jasiu: Arkadiusz Żemierowski (Chór Dziecięco-Młodzieżowy OiFP)
Aniołek 2/Rózia: Oliwia Ostasiewicz (Chór Dziecięco-Młodzieżowy OiFP)
*******
Opera i Filharmonia Podlaska dysponuje dodatkowymi miejscami dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Bilety na te miejsca można nabyć w kasie Opery. Więcej informacji https://www.oifp.eu/regulamin/ i pod nr tel. (85) 306 75 06 w godz. 8.00–16.00.
Arcydzieło romantyzmu w nowoczesnej formie. Poruszające dzieło inspirowane II częścią Dziadów Adama Mickiewicza, łączące siłę oratorium z dramatyzmem teatru.
Noc Dziadów to utwór szczególny. Trzeba przyznać, że odniesienie się do jednej z najważniejszych pozycji w polskiej literaturze było dla nas (kompozytorów) wielkim wyzwaniem. Najistotniejsze było oddanie niepokoju i mrocznych kontekstów pełnych cierpienia, związanych z wywoływaniem dusz. Za Mickiewiczem staraliśmy się oddać tragiczno-romantyczny charakter całości.
(Krzysztof Herdzin)
Orkiestra, Chór i Balet Opery i Filharmonii Podlaskiej
gościnnie aktorzy Teatru „Wierszalin”
scenariusz i reżyseria: Piotr Tomaszuk
muzyka: Piotr Nazaruk, Krzysztof Herdzin
kierownictwo muzyczne: Krzysztof Herdzin
scenografia: Mateusz Kasprzak
kostiumy: Julia Skuratova
kierownik Chóru OiFP: Violetta Bielecka
przygotowanie dziecięcych partii wokalnych: Magdalena Gładkowska
Guślarz: Krzysztof Szyfman
Widmo Złego Pana: Maciej Nerkowski/Rafał Supiński
Widmo Biedaka: Leszek Gaiński
Widmo Wdowy: Anna Wolfinger
Widmo Pasterki: Monika Ziółkowska
Widmo Młodzieńca: Kamil Wróblewski
Aniołek 1/Jasiu: Arkadiusz Żemierowski (Chór Dziecięco-Młodzieżowy OiFP)
Aniołek 2/Rózia: Oliwia Ostasiewicz (Chór Dziecięco-Młodzieżowy OiFP)
*******
Opera i Filharmonia Podlaska dysponuje dodatkowymi miejscami dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Bilety na te miejsca można nabyć w kasie Opery. Więcej informacji https://www.oifp.eu/regulamin/ i pod nr tel. (85) 306 75 06 w godz. 8.00–16.00.
PRZED KONKURSEM CHOPINOWSKIM
Recital fortepianowy uczestników XIX Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina, 2-23 października 2025.
Wydarzenie w ramach cyklu koncertowego „Efekt Chopina” realizowanego przez Narodowy Instytut Fryderyka Chopina.
Zuzanna Sejbuk – fortepian
Krzysztof Wierciński – fortepian
Program
Zuzanna Sejbuk
F. Chopin
Ballada As-dur op. 47
Etiuda gis-moll op. 25 nr 6
Wariacje B-dur op. 2 na temat „La ci darem la mano” z opery Don Giovanni W.A. Mozarta
***
Krzysztof Wierciński
F. Chopin
Sonata b-moll op. 35
Preludium cis-moll op. 45
Preludia op. 28 nr 19–24
Etiuda h-moll op. 25 nr 10
Polonez fis-moll op. 44
Współorganizacja
Narodowy Instytut Fryderyka Chopina
Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina
Wydarzenie w ramach cyklu koncertowego „Efekt Chopina” realizowanego przez Narodowy Instytut Fryderyka Chopina.
Zuzanna Sejbuk – fortepian
Krzysztof Wierciński – fortepian
Program
Zuzanna Sejbuk
F. Chopin
Ballada As-dur op. 47
Etiuda gis-moll op. 25 nr 6
Wariacje B-dur op. 2 na temat „La ci darem la mano” z opery Don Giovanni W.A. Mozarta
***
Krzysztof Wierciński
F. Chopin
Sonata b-moll op. 35
Preludium cis-moll op. 45
Preludia op. 28 nr 19–24
Etiuda h-moll op. 25 nr 10
Polonez fis-moll op. 44
Współorganizacja
Narodowy Instytut Fryderyka Chopina
Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina
STOYANOV BALLET KIEV „Carmen & Bolero”, spektakl baletowy, Trzecia Scena
Zapraszamy Państwa na przepiękny spektakl w którym utalentowani artyści Opery Kijowskiej pod dyr. Alexandra Stoyanova przekażą publiczności ocean miłości i piękna!
„Carmen Suite"
Rodion Schedrin – Georges Bizet
Stoyanov Ballet prezentuje słynne dzieło „Carmen-Suite” kompozytora Rodiona Schedrina – wspaniałą interpretację genialnej muzyki Georges'a Bizeta.
Balet „Carmen-Suite” powstał specjalnie dla wielkiej rosyjskiej baletnicy Mai Plisetskiej, choreografem i reżyserem jest Alberto Alonso, a jego premiera odbyła się w Teatrze Bolszoj w kwietniu 1967 roku.
Alberto Alonso to choreograf, który potrafił wystawić „Carmen” w inny, nietradycyjny sposób, uciekając od ckliwego pseudohiszpańskiego stylu klasyki baletu spełniając swoje twórcze marzenie na prośbę primabaleriny Mai Plisetskiej.
O Mai Plisetskiej Alberto Alonso powiedział, że jest stuprocentową Carmen – prawdziwym uosobieniem buntu i nieprzejednania. Sama Maya Plisetska w wywiadach przyznawała, że była to dla niej rola jej życia; coś więcej – wniosła w to przesłanie polityczne: bohaterka jest symbolem wolnej osobowości, prowadzącej fatalną walkę z ówczesną władzą. Transkrypcji muzycznej na tematy opery dokonał kompozytor Rodion Szczedrin, który pracował nad partyturą z niesamowitą pasją. Udało mu się osiągnąć prawdziwą wirtuozerię w przekazie poprzez muzykę najdrobniejszych niuansów psychologicznych wielkiej opery i noweli Prospera Mérimée. W ten sposób poruszająca fabuła Mérimée i głębia uczuć z opery Bizeta nabrały w suicie baletowej akcentu filozoficznego. „Carmen” to niezwykła kwintesencja namiętnych emocji i silnych charakterów, wyrażonych poprzez piękną muzykę i treść krótkiej powieści.
„Bolero”
Maurice Ravel
Kompozytor napisał muzykę w 1928 roku i stała się ona jego najpopularniejszym dziełem.
Rytm jest stopniowo przyspieszany i wyznaczany przez werbel, który powtarza tę samą figurę rytmiczną w 24 uderzeniach, 169 razy, czyli w sumie 4056 uderzeń.
To właśnie ta rytmika prowokuje wielu choreografów do „czytania” tej muzyki na najróżniejsze sposoby. Wspaniała oryginalna choreografia Maurice’a Béjarta posłużyła jako kanawa do choreografii stworzonej dla BOLERO w wykonaniu artystów Stoyanov Ballet.
Ten sceniczny przekaz wciąż zaskakuje i wzbudza wielkie zainteresowanie i aplauz widzów, których wręcz hipnotyzuje motyw muzyczny swoim niespotykanym magnetyzmem i energią kompozycji Ravela i protoplasty choreografii Maurica Bejarta.
„Carmen Suite"
Rodion Schedrin – Georges Bizet
Stoyanov Ballet prezentuje słynne dzieło „Carmen-Suite” kompozytora Rodiona Schedrina – wspaniałą interpretację genialnej muzyki Georges'a Bizeta.
Balet „Carmen-Suite” powstał specjalnie dla wielkiej rosyjskiej baletnicy Mai Plisetskiej, choreografem i reżyserem jest Alberto Alonso, a jego premiera odbyła się w Teatrze Bolszoj w kwietniu 1967 roku.
Alberto Alonso to choreograf, który potrafił wystawić „Carmen” w inny, nietradycyjny sposób, uciekając od ckliwego pseudohiszpańskiego stylu klasyki baletu spełniając swoje twórcze marzenie na prośbę primabaleriny Mai Plisetskiej.
O Mai Plisetskiej Alberto Alonso powiedział, że jest stuprocentową Carmen – prawdziwym uosobieniem buntu i nieprzejednania. Sama Maya Plisetska w wywiadach przyznawała, że była to dla niej rola jej życia; coś więcej – wniosła w to przesłanie polityczne: bohaterka jest symbolem wolnej osobowości, prowadzącej fatalną walkę z ówczesną władzą. Transkrypcji muzycznej na tematy opery dokonał kompozytor Rodion Szczedrin, który pracował nad partyturą z niesamowitą pasją. Udało mu się osiągnąć prawdziwą wirtuozerię w przekazie poprzez muzykę najdrobniejszych niuansów psychologicznych wielkiej opery i noweli Prospera Mérimée. W ten sposób poruszająca fabuła Mérimée i głębia uczuć z opery Bizeta nabrały w suicie baletowej akcentu filozoficznego. „Carmen” to niezwykła kwintesencja namiętnych emocji i silnych charakterów, wyrażonych poprzez piękną muzykę i treść krótkiej powieści.
„Bolero”
Maurice Ravel
Kompozytor napisał muzykę w 1928 roku i stała się ona jego najpopularniejszym dziełem.
Rytm jest stopniowo przyspieszany i wyznaczany przez werbel, który powtarza tę samą figurę rytmiczną w 24 uderzeniach, 169 razy, czyli w sumie 4056 uderzeń.
To właśnie ta rytmika prowokuje wielu choreografów do „czytania” tej muzyki na najróżniejsze sposoby. Wspaniała oryginalna choreografia Maurice’a Béjarta posłużyła jako kanawa do choreografii stworzonej dla BOLERO w wykonaniu artystów Stoyanov Ballet.
Ten sceniczny przekaz wciąż zaskakuje i wzbudza wielkie zainteresowanie i aplauz widzów, których wręcz hipnotyzuje motyw muzyczny swoim niespotykanym magnetyzmem i energią kompozycji Ravela i protoplasty choreografii Maurica Bejarta.
VESPER, G. Guthman, musical
Vesper – musical o niezłomnej bohaterce
Poruszająca opowieść o życiu i śmierci Krystyny Skarbek – jednej z najbardziej niezwykłych postaci II wojny światowej, bohaterce Polski i Wielkiej Brytanii, której historia przez wiele lat nie była znana szerokiemu światu. Emocjonująca podróż przez lata wojny i miłości. Produkcja przepełniona refleksją nad moralnością, prawdą i odwagą. Niezwykłe losy jednej z najwybitniejszych kobiet-szpiegów, po raz pierwszy opowiedziane przez teatr, w formie musicalowej. Heroiczna walka i trudne wybory. Dokumentalna precyzja i środki artystycznego wyrazu: pełna pasji i emocji muzyka, dynamiczna choreografia, efekty multimedialne, imponująca scenografia i zjawiskowe kostiumy. Vesper to nie tylko musical. To hołd złożony polskiej bohaterce i opowieść o wielkiej miłości, której nie kończy nawet śmierć.
*******
Opera i Filharmonia Podlaska dysponuje dodatkowymi miejscami dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Bilety na te miejsca można nabyć w kasie Opery. Więcej informacji https://www.oifp.eu/regulamin/ i pod nr tel. (85) 306 75 06 w godz. 8.00–16.00.
Poruszająca opowieść o życiu i śmierci Krystyny Skarbek – jednej z najbardziej niezwykłych postaci II wojny światowej, bohaterce Polski i Wielkiej Brytanii, której historia przez wiele lat nie była znana szerokiemu światu. Emocjonująca podróż przez lata wojny i miłości. Produkcja przepełniona refleksją nad moralnością, prawdą i odwagą. Niezwykłe losy jednej z najwybitniejszych kobiet-szpiegów, po raz pierwszy opowiedziane przez teatr, w formie musicalowej. Heroiczna walka i trudne wybory. Dokumentalna precyzja i środki artystycznego wyrazu: pełna pasji i emocji muzyka, dynamiczna choreografia, efekty multimedialne, imponująca scenografia i zjawiskowe kostiumy. Vesper to nie tylko musical. To hołd złożony polskiej bohaterce i opowieść o wielkiej miłości, której nie kończy nawet śmierć.
*******
Opera i Filharmonia Podlaska dysponuje dodatkowymi miejscami dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Bilety na te miejsca można nabyć w kasie Opery. Więcej informacji https://www.oifp.eu/regulamin/ i pod nr tel. (85) 306 75 06 w godz. 8.00–16.00.
VESPER, G. Guthman, musical
Vesper – musical o niezłomnej bohaterce
Poruszająca opowieść o życiu i śmierci Krystyny Skarbek – jednej z najbardziej niezwykłych postaci II wojny światowej, bohaterce Polski i Wielkiej Brytanii, której historia przez wiele lat nie była znana szerokiemu światu. Emocjonująca podróż przez lata wojny i miłości. Produkcja przepełniona refleksją nad moralnością, prawdą i odwagą. Niezwykłe losy jednej z najwybitniejszych kobiet-szpiegów, po raz pierwszy opowiedziane przez teatr, w formie musicalowej. Heroiczna walka i trudne wybory. Dokumentalna precyzja i środki artystycznego wyrazu: pełna pasji i emocji muzyka, dynamiczna choreografia, efekty multimedialne, imponująca scenografia i zjawiskowe kostiumy. Vesper to nie tylko musical. To hołd złożony polskiej bohaterce i opowieść o wielkiej miłości, której nie kończy nawet śmierć.
*******
Opera i Filharmonia Podlaska dysponuje dodatkowymi miejscami dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Bilety na te miejsca można nabyć w kasie Opery. Więcej informacji https://www.oifp.eu/regulamin/ i pod nr tel. (85) 306 75 06 w godz. 8.00–16.00.
Poruszająca opowieść o życiu i śmierci Krystyny Skarbek – jednej z najbardziej niezwykłych postaci II wojny światowej, bohaterce Polski i Wielkiej Brytanii, której historia przez wiele lat nie była znana szerokiemu światu. Emocjonująca podróż przez lata wojny i miłości. Produkcja przepełniona refleksją nad moralnością, prawdą i odwagą. Niezwykłe losy jednej z najwybitniejszych kobiet-szpiegów, po raz pierwszy opowiedziane przez teatr, w formie musicalowej. Heroiczna walka i trudne wybory. Dokumentalna precyzja i środki artystycznego wyrazu: pełna pasji i emocji muzyka, dynamiczna choreografia, efekty multimedialne, imponująca scenografia i zjawiskowe kostiumy. Vesper to nie tylko musical. To hołd złożony polskiej bohaterce i opowieść o wielkiej miłości, której nie kończy nawet śmierć.
*******
Opera i Filharmonia Podlaska dysponuje dodatkowymi miejscami dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Bilety na te miejsca można nabyć w kasie Opery. Więcej informacji https://www.oifp.eu/regulamin/ i pod nr tel. (85) 306 75 06 w godz. 8.00–16.00.
Jeśli chcesz na bieżąco otrzymywać informacje o wydarzeniach, zapisz się do NEWSLETTERA.
Wysyłamy tylko istotne informacje o nowościach, zmianach lub odwołanych wydarzenia.
Kupuj więcej za mniej – sprawdź ofertę KARNETÓW